Schrijfsels

Oorspronkelijke vrijheid

Onderstaande tekst door Longchenpa handelt over vrijheid:

“Bovendien zal ik de ware aard van vrijheid verklaren.
Door vrijheid als het sleutelpunt valt inspanning weg.
Vrijheid is oorspronkelijk, dus er is geen reden haar opnieuw te scheppen.
Vrijheid is natuurlijk dus zijn er geen remedies.
Er is vrijheid in onmiddellijke waarneming, dus dingen doven uit op het punt waar ze gezien worden.
Er is totale vrijheid dus is er natuurlijk zuiverheid.
Vrijheid is voorbij tijd, dus is het onnodig er vertrouwd mee te raken.
Aangezien de aard van zijn vrij is, is ze ongekunsteld.[1]

Met deze prachtige tekst verklaart Longchenpa de aard van vrijheid die gegeven is.
Er hoeft dus niets bevrijd te worden want alles is immers al vrij. Zoals er staat in regel twee: ‘valt inspanning weg’.

Valt inspanning weg, dit legt bij mij direct een zorgeloze ruimte bloot, ontspanning.
Zo easy kan dat dus. Mezelf loslaten in de zorgeloze ruimte. Dit is oorspronkelijk en natuurlijk. Dus dat betekent dat inspanning een actie is mijnerzijds. Ook dat is direct voelbaar. Ik voel direct mijn lijf in een parate staat zich als het ware schrap zetten. Werkelijk het woord inspanning krijgt direct nog een extra betekenis: ik zet mijzelf in spanning met alles wat ik meen dat niet mijzelf is. Het schrap zetten zal wel moeten om een grens te creëren.
Precies als ik dit zie, en met name herken als gewaarzijn, toont zich weer de zorgeloze ruimte die ik ben. Een zucht van verlichting ontsnapt me en een gevoel van vreugde. Inherente vreugde, zonder oorzakelijkheid. Vreugde alom en tegelijkertijd dat zalige fluweelzachte gemak. Er hoeft tenslotte niets bewaakt te worden. Geen inspanning gepleegd te worden.
Er vertrouwd mee raken is vanuit dit gezichtspunt inderdaad hilarisch. Als ik dit werkelijk meen te moeten doen, merk ik direct weer dat ik een inspanning pleeg om een ik op te bouwen die denkt een klus te moeten klaren, in dit geval: raak vertrouwd met oorspronkelijke vrijheid.
Het woord vertrouwen krijgt voor mij vanuit hier juist een onvoorwaardelijke klank, vertrouwen punt. Niet vertrouwen ergens in, maar vertrouwen naar precies wat zich aandient, hoe het ook is. Alles zal omvat worden door vertrouwen, de liefdevolle smaak van gewaarzijn zelf.

© Dorothea van der Sar, november 2021

 

[1] Een schatkist van overdracht door geschriften door Longchen Rabjam, pagina 330

Geef een reactie